De Oosterschelde is een getijdebaai, gelegen in het zuidwesten van Nederland in de provincie Zeeland. Het is het grootste Nationaal Park van Nederland met een oppervlakte van zo’n 350 km2. De Oosterschelde is ook aangewezen als Natura2000 gebied.
Vroeger was de Oosterschelde een estuarium, met een vrije toegang naar zee en rivieren. Na de stormvloedramp in 1953 kwam daar verandering in. Het Deltaplan werd opgesteld om het land te beschermen tegen hoogwater. Rondom te Oosterschelde vonden ingrijpende veranderingen plaats; de Deltawerken werden gerealiseerd. In het noorden werden de Grevelingendam (1965) en de Philipsdam (1987) aangelegd, in het oosten de Oesterdam (1987), bij het Veerse Meer de Zandkreekdam (1960) en in het westen bij de Noordzee werd de Oosterscheldekering (1986) gebouwd.
Aanvankelijk was het plan om de Oosterschelde met een dam volledig af te sluiten van de Noordzee, maar uiteindelijk werd besloten om de verbinding open te houden. De negen kilometer lange Oosterscheldekering werd van 1979 t/m 1986 gebouwd. In de kering zitten 62 openingen van 42 meter breed, waardoor de Noordzee en de Oosterschelde nog met elkaar in verbinding staan. Wanneer (extreem) hoogwater verwacht wordt (3 meter boven NAP), worden deze openingen met beweegbare schuiven tijdelijke gesloten.
(foto © A.E. Podt)
Door de open verbinding met de Noordzee, bleef het voor bruinvissen mogelijk de Oosterschelde te bereiken. Rond 2000 begon het aantal gemelde waarnemingen van bruinvissen in de Oosterschelde toe te nemen. Dit volgde nadat toenemende trends van bruinvissen waren geconstateerd in de zuidelijke Noordzee halverwege de jaren 90. Inmiddels is de Oosterschelde al jaren een bekende locatie om bruinvissen waar te kunnen nemen.